Een verschrikkelijk kraamcadeau krijgen, hoe voorkom je dat je de gever hiervan bent?!

Ja hoor, daar gebeurde het. Mike en ik kende elkaar net 6 maanden en ik bleek zwanger te zijn. Bij een voorstelling van school van Mike zijn dochter Noa, barste ik in huilen uit waarom ik zo vreselijk moest huilen mocht Joost weten. Iets zei me dat ik misschien toch even moest kijken of ik niet zwanger was.

Eenmaal thuis aangekomen heb ik een test gekocht s'avonds laat ik dacht ik zeg maar niks tegen Mike die zal wel denken die is gek! Even een plasje gepleegd zo gebeurd zou je denken, NOT! Ik kan helemaal niet plassen op commando en al helemaal niet als ik in paniek ben. Kraan aan, kraan uit, ik google naar nog wat trucjes om te kunnen plassen en ik kom de gekste dingen tegen, ''Hou je adem zo lang mogelijk in'' het is maar goed dat niemand mij gezien heeft. Een uur later is het eindelijk gelukt ik heb geplast.

10 minuten later kijk ik op de test zie ik nu een streepje of ben ik gek... ik blijf staren ''Zie ik iets wat ik wil zien?'' ik raak in paniek ''Ik wil dit helemaal niet zien, geen streepje GEEN streepje!'' We zijn pas net 6 maanden samen en dit zou wel heel vroeg zijn, zeker omdat de huisarts ons daarvoor nog heeft verteld dat de kans op een natuurlijke zwangerschap voor mij heel klein zou zijn wegens verklevingen.

Ik denk toch echt een haarfijn streepje te zien, ik raak in paniek en ik sloop de goedkope zwangerschapstest van de kruidvat uit elkaar. Ik haal het papieren stripje eruit en ik hou hem tegen de lamp. Ik moest Mike wel roepen... ''Hoe ga ik dit doen, ach Helena, doe niet moeilijk roep hem gewoon hij was er zelf ook bij'' dacht ik nog. In paniek riep ik Mike, hij kwam naar boven, zo droog als een roggebrood zei ik, ''Euh, schat zie jij een streep?! Mike kijkt om zich heen en vraagt zich af wat er in hemelsnaam in de badkamer gebeurt is. Hij ziet een uit elkaar gesloopte zwangerschapstest en ik duw hem een stripje in zijn handen.

Daar komt het verlossende woord ''Jep, 2 strepen, je bent zwanger...'' en het bleef even heel stil. Ik kon alleen maar denken hoe dan, hoe dan! ( ik hoor jullie denken, ja hoe dan? Als 2 mensen elkaar leuk vinden dan gaan ze kroelen en dan....).

Mike loopt eerst een rondje door het huis en ik stond alleen maar na te denken ik was net 70 KG afgevallen, nog aan het bijkomen van het heftige overlijden van mijn tante die in mijn armen stierf een maand voor dat ik Mike leerde kennen en daarnaast vooral aan het genieten van het super verliefd zijn. Daar was Mike weer hij zei meteen, ''Oke, we gaan dit doen samen het komt goed!''

Ik heb een paar dagen nodig gehad om te beseffen dat ik mama werd, en toen ik erachter was dat ik in principe super gelukkig was daarmee en dat ik een perfecte basis had met Mike was het ook gewoon goed.

Ik wil wel een meisje dacht ik! Ergens in mijn jeugd is er iets mis gegaan denk ik. Ik was gek op alles wat roze was, of bedolven in de glitters. Toen we er eenmaal achter kwamen dat wij een meisje kregen kon ik mijn lol niet op. Geen enkele winkel was veilig, alles wat roze was MOEST ik hebben, een strikje, een glittertje het was allemaal niet gek genoeg. Voor ik 6 maanden zwanger was had ik een uitpuilende kast vol met roze, roze, roze en had ik al roze gezegd?

Mensen in mijn omgeving kennen mij als een echt meisje meisje, zoals ik al zei ergens is iets misgegaan in mijn jeugd. Ik herinner mij dat ik op vakantie in Portugal uren kon staren naar een kraam vol kinder bruidsjurken en dan droomde ik weg, mijn moeder vondt dat verschrikkelijk dus ik kreeg het niet (Nu snap ik je wel hoor,Mam!). Hakken mocht ik ook niet en ik droomde van schoenen die konden klik klakken, dus heb ik maar stuivers onder mijn dure schoentjes geplakt.

Eenmaal bevallen van onze mooie Jailey, had ik eindelijk ons meisje om helemaal vol te hangen met strikjes, roze en tierelantijn, als ik nu naar de foto's terug kijk schrik ik er zelf een beetje van ondanks dat het nog maar 5 jaar geleden is! Er kwam niks in wat niet roze of wit was, of in ieder geval niets wat ik niet mooi vond. gelukkig deelde Mike mijn smaak met mij, man naar mijn hart!

Maar dan komt het; hoe super leuk het ook is toch had ik er moeite mee. De kraamcadeau's kwamen eraan. Ik herinner mij een paar rompers en een boxpakje, van dat stugge goedkopere katoen, KNALGROEN (wil je me gek hebben?) om het af te maken stond er een ge-wel-vreselijk... beertje op met een pet. Mike kon al aan mijn gezicht zien dat ik er niet heel blij mee was, lees wel ik ben niet ondankbaar want hoe lief is het dat iemand op bezoek komt en bij jouw grote wonder komt kijken en een kraamcadeautje meeneemt! Ik kon alleen maar bedenken, je kent me, waarom koop je dit voor me. Toen het bezoek eenmaal weg was zei Mike al lachend naast de bank ''Ah joh schat, doe het haar gewoon 1x aan voor de foto, dan appen we die en dan kan het daarna in de kledingbak!'', Nee, sorry, nee echt niet dat ik mijn mooie meisje dit afschuwelijke ding aan ga doen, ik zat vol hormonen en ik kon mij dan ook niet herpakken om gewoon even die foto te maken. 

Het volgende bezoek kwam binnen, mijn oma! Ze had zich helemaal laten helpen in een winkel, '' mijn kleindochter is bevallen van een meisje en ze is gek op roze en strikjes!'', dat had goed uitgepakt want ze bracht een prachtige maillot mee met strikjes aan de zijkant, ZOO LEUK!

Een dag later kwam de tante van Mike op bezoek, ik vergeet het nooit meer. Ze kwamen een gezamenlijk cadeau brengen. Ik hield mijn hart vast, toch niet weer iets waar ik niks mee ga doen, dat is zo super zonde ook! En daar was hij dan, een muziekdoosje met Jailey haar naam daarin gegraveerd. Dit was HET kraamcadeau wat mij ontzettend emotioneerde, iemand had moeite gedaan, om iets voor ons kleine meisje te laten maken wat zij ook nog eens haar hele leven kan bewaren. Dit kraamcadeau zit echt in mijn hart, niet dat het knalgroene rompertje dat niet zit, want het was recht uit het hart gegeven, maar daar hebben we geen gebruik van gemaakt!

Tips bij het kopen van een kraamcadeau:

• Gepersonaliseerde cadeautjes met de naam van de baby zijn altijd goed. Of het nu een knuffel, babydeken, geboorte bordje of een kam en borstel setje met naam  is. Van naam cadeautjes worden alle ouders blij omdat je echt de tijd hebt genomen om iets voor hun kindje te laten maken.Ze zijn heel makkelijk bij ons te bestellen.

• Je kan natuurlijk ook als je het veilig wil houden een cadeaubon geven zodat de kramende ouders zelf iets moois uit kunnen kiezen, nu blijf ik dit onpersoonlijk vinden maar het is veiliger dan een knalgroen rompertje als kraamcadeau geven.

• Kleding geven is super leuk, maar doe dit echt alleen als je de smaak zeker denkt te kennen van de ouders. En als je dan kleding koopt geef dan vooral een maatje groter dus bijvoorbeeld een maatje 62, hoe schattig die hele kleine kleertjes ook zijn, meestal hebben de ouders de kleine maatjes zelf al gekocht.

• Je kan ook altijd nog een super leuk invulboek met naam kopen waarin de ouders elke stap van de kleine bij kunnen houden, ook deze boeken worden super veel bij ons besteld als kraamcadeau en altijd heel goed ontvangen door de kersverse ouders.